Najciekawsze budynki Krakowa

Kraków to wyjątkowe miasto. Co roku odwiedzane jest przez miliony turystów zarówno z Polski, jak i z zagranicy. Klimat stolicy Małopolski tworzą miejsca, ludzie oraz zabytkowa architektura połączona z nowoczesnym budownictwem rozwijającej się metropolii. Jakie miejsca warto odwiedzić w Krakowie? Przedstawiamy najciekawsze budynki Krakowa.

Z tego artykułu dowiesz się m.in.:

• jakie są najciekawsze budynki w Krakowie 
• czym jest Cricoteka 
• do jakiego nurtu architektonicznego nawiązuje Małopolski Ogród Sztuki

Najciekawsze budynki Krakowa to przede wszystkim Cricoteka, Małopolski Ogród Sztuki, Browar Lubicz, Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha oraz Wyspiański 2000. Sprawdźcie, dlaczego.

Cricoteka

Jest to Muzeum i siedziba Ośrodka Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora, którego prace zyskały światowy rozgłos. To instytucja kultury, która została założona w 1981 roku. Natomiast w 2014 roku otworzono nową siedzibę Cricoteki. Budowa trwała aż 8 lat. Jednak - jak twierdzą zainteresowani - warto było czekać. Właśnie tak Muzeum trafiło do właściwego budynku. Jego bryła to wyraz architektonicznego hołdu dla artysty.

Nowoczesny obiekt jest twórczą adaptacją dawnej Elektrowni Podgórskiej. Stanowi połączenie starego budynku z nowoczesną, abstrakcyjną bryłą. Jej forma ma pobudzać wyobraźnię – i właśnie tak jest. Jak podkreślali autorzy, to swego rodzaju zwierciadło, czyli odbicie aktywnej części miasta nad brzegiem Wisły. Staje się ona „rekwizytem”, który uczestniczy w świadomości przechodniów. Nowoczesnego wymiaru nadają ażurowe elewacje ze stali korten, które symbolizują postindustrialne dziedzictwo tego miejsca.

Źródło: Wikipedia, autor: Adrian Grycuk

Małopolski Ogród Sztuki

Małopolski Ogród Sztuki jest budynkiem, którego konstrukcja doceniania jest przez architektów na całym świecie. Zaprojektowany został przez krakowską pracownię. Forma obiektu to kontekstualna gra pomiędzy „mimezis a abstrakcją”. Nawiązuje do nurtu architektonicznego szeroko definiowanego przez Kennetha Framptona jako Regionalizm Krytyczny.

Budynek nie jest symulakrą kontekstu. Czerpie natomiast inspiracje z kodu form kontekstu, poprzez nawiązanie do geometrii dachów i materiału obiektów sąsiednich. Te ostatnie użyte zostały w geometrycznej kompozycji elewacji. Chodzi o dokładne wpisanie się w skalę otoczenia poprzez utrzymanie linii dachu i podziałów elewacyjnych, tak aby była zgodna z przebiegiem i kompozycją ścian sąsiednich.

Browar Lubicz

Browar Lubicz zlokalizowany jest w pofabrycznym budynku Dawnej Słodowni. Pochodzi z drugiej połowy XIX wieku. Od ponad 170 lat warzono tutaj znane w całej Galicji piwo. Obecnie to zespół budynków mieszkalnych, który został wzniesiony na terenach dzielnicy Stare Miasto oraz przede wszystkim - wielofunkcyjna inwestycja zlokalizowana w ścisłym centrum miasta. Zrewitalizowany kompleks obejmuje apartamenty, biura, nowoczesne sklepy, udogodnienia dla prowadzenia działalności biznesowej a także bary i restauracje. Charakterystycznym elementem Browaru Lubicz jest czerwona cegła.

Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha

To bardzo ciekawy projekt. Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha przenosi japońską wrażliwość w nadwiślański pejzaż najstarszej części Krakowa. Nazywany jest architektonicznym haiku. Z zewnątrz jest głęboko humanistyczny i dyskretny, a wewnątrz - intymny i niemal domowy. Jak mówi twórca, starał się wkomponować budowlę w meandry rzeki, aby nie zakłócać atmosfery tej przestrzeni. Ściany wykończone są wydobywanym w Polsce piaskowcem. W środku użyta została natomiast cegła i drewno.

Wyspiański 2000

To budynek o funkcjach wystawienniczych, który zlokalizowany jest na krakowskim Starym Mieście. Głównym elementem fasady obiektu są czterometrowe witraże, przedstawiające św. Stanisława oraz polskich monarchów: Kazimierza Wielkiego i Henryka Pobożnego. Zostały wykonane na podstawie kartonów Stanisława Wyspiańskiego do planowanych witraży ambitu katedry wawelskiej, z wykorzystaniem zachowanego, oryginalnie barwionego szkła z początku XX wieku.

Sam budynek składa się z dwóch części - biurowej, czyli południowo-zachodniej skrytej za szklaną fasadą oraz podłużnej ekspozycyjnej północnej przysłoniętej ceramicznymi żaluzjami. Zastosowanie prototypowych ruchomych ceglanych kształtek na metalowym ruszcie było spowodowane koniecznością zapewnienia odpowiedniego oświetlenia dla różnych części budynku.