Mieszkania Hiszpania

Zakup mieszkania wiąże się z różnymi kosztami, takimi jak podatek od czynności cywilnoprawnych (ITP), opłaty notarialne oraz prowizje agencji. Podczas zakupu nowego mieszkania w Hiszpanii, całkowite koszty mogą wynosić od 10% do 15% wartości nieruchomości. W skład tych kosztów wchodzą:

• podatek od czynności cywilnoprawnych (ITP): zwykle wynosi od 6% do 10% w zależności od regionu;
• opłaty notarialne: koszt usług notariusza, który sporządza akt notarialny, może wynosić od 0,1% do 0,5% wartości nieruchomości;
• prowizje agencji nieruchomości: zazwyczaj wynoszą od 3% do 5% ceny zakupu;
• koszty rejestracji nieruchomości: opłaty związane z wpisem do rejestru nieruchomości mogą wynosić około 0,5% wartości mieszkania.

Pamiętajmy, że im mniejszy i bardziej popularny wśród turystów rynek - tym opłaty mogą być wyższe. Przygotuj się i nie ponoś dodatkowych kosztów, czytając nasz artykuł jakie koszty dodatkowe przy zakupie mieszkania musimy uwzględnić.

Tak, jako obcokrajowiec możesz kupować mieszkania w Hiszpanii. Prawnie Hiszpania nie nakłada żadnych ograniczeń na nabywanie nieruchomości przez cudzoziemców, zarówno z krajów Unii Europejskiej, jak i spoza niej.

Kluczowym wymogiem, który musisz spełnić, jest uzyskanie Numeru Identyfikacji Obcokrajowca (NIE). Jest to niezbędny dokument do wszelkich formalności związanych z zakupem nieruchomości. Możesz go uzyskać w Hiszpanii lub w konsulacie hiszpańskim w swoim kraju. Proces ten jest stosunkowo prosty i wymaga jedynie przedstawienia odpowiednich dokumentów, takich jak paszport oraz formularz EX-1524. Co więcej, nie musisz mieszkać w Hiszpanii podczas samego zakupu mieszkania.

Wybór odpowiedniej lokalizacji do zakupu mieszkania w Hiszpanii zależy od indywidualnych preferencji inwestora oraz celów inwestycyjnych. W tabeli prezentujemy popularne regiony w Hiszpanii.

Przy zakupie mieszkania w Hiszpanii warto być świadomym najczęstszych błędów, które mogą prowadzić do nieprzyjemnych niespodzianek. Oto kluczowe błędy, na które musisz szczególnie uważać:

1. Niewystarczająca analiza lokalizacji: wybór niewłaściwej lokalizacji może być kosztowny. Zanim zdecydujesz się na konkretne miejsce, dokładnie zbadaj rynek, biorąc pod uwagę dynamikę cen oraz sezonowość. Costa del Sol i Costa Blanca to popularne miejsca, ale mogą być zbyt zatłoczone i drogie w utrzymaniu, co wpłynie na Twoje przyszłe zyski z wynajmu mieszkania w Hiszpanii.

2. Brak dokładnej analizy finansowej: skupianie się tylko na cenie zakupu to pułapka. Musisz uwzględnić dodatkowe koszty, takie jak podatki od przeniesienia własności (ITP), opłaty notarialne oraz koszty tłumaczeń. Dodatkowo, nie zapomnij o kosztach utrzymania nieruchomości, które mogą znacząco wpłynąć na rentowność inwestycji.

3. Pomijanie formalności prawnych: niewystarczająca weryfikacja stanu prawnego nieruchomości to poważny błąd. Upewnij się, że nieruchomość nie ma ukrytych obciążeń, takich jak hipoteki czy spory prawne. Zatrudnienie prawnika specjalizującego się w hiszpańskim prawie nieruchomości może pomóc uniknąć problemów.

4. Rezygnacja z usług prawnika: wiele osób decyduje się na samodzielne załatwienie formalności, co może prowadzić do poważnych problemów prawnych. Prawnik pomoże Ci zrozumieć umowy oraz lokalne przepisy dotyczące zakupu nieruchomości przez cudzoziemców.

5. Niedocenianie kosztów utrzymania: po zakupie mieszkania musisz liczyć się z kosztami takimi jak podatki lokalne (IBI), opłaty wspólnotowe oraz rachunki za media. Zignorowanie tych wydatków może prowadzić do nieprzyjemnych niespodzianek finansowych.

6. Zaniedbanie stanu technicznego nieruchomości: zafascynowany wyglądem mieszkania, możesz przeoczyć jego stan techniczny. Przeprowadzenie dokładnej inspekcji przed zakupem jest kluczowe, aby uniknąć dodatkowych kosztów związanych z remontami.

7. Nieznajomość przepisów dotyczących wynajmu: jeśli planujesz wynajmować swoje mieszkanie, upewnij się, że znasz lokalne przepisy dotyczące wynajmu krótkoterminowego i uzyskania licencji turystycznej (hiszp. Licencia Turística). W przeciwnym razie możesz napotkać problemy prawne.

Dowiedz się więcej o błędach, które popełniamy, kupując mieszkanie dla siebie oraz pod inwestycję.

Formularz EX-15 to kluczowy dokument, który musisz wypełnić, aby uzyskać Numer Identyfikacji Obcokrajowca (NIE) w Hiszpanii. Numer ten jest niezbędny do załatwienia wielu formalności, takich jak zakup nieruchomości, otwarcie konta bankowego czy podjęcie pracy.

Sekcje formularza EX-15:

• Datos del Extranjero (Dane Cudzoziemca):

• imię i nazwisko,

• data urodzenia,

• miejsce urodzenia,

• kraj urodzenia,

• płeć,

• stan cywilny,

• adres zamieszkania,

• telefon kontaktowy,

• adres e-mail.

• Domicilio a Efectos de Notificaciones (Adres do doręczeń):

• adres, na który mają być wysyłane wszelkie powiadomienia.

• Motivos (Powody wnioskowania):

• powód ubiegania się o numer NIE, np. zakup nieruchomości, praca czy studia. Należy dołączyć dokumenty potwierdzające ten powód.

• Firma del Solicitante (Podpis wnioskodawcy):

• podpis osoby ubiegającej się o numer NIE.

Koszty i procedura:

• Opłata: w 2024 roku opłata za złożenie wniosku wynosiła około 9,84 €. Można ją uiścić w banku po wypełnieniu odpowiedniego formularza płatności (formularza Modelo 790, który można pobrać m.in. z oficjalnej strony Policji Hiszpańskiej).

• Umówienie wizyty: aby złożyć wniosek, musisz umówić się na wizytę w lokalnym urzędzie imigracyjnym (hiszp. Oficina de Extranjería) lub komisariacie policji.

Gdzie złożyć formularz?

• jeśli jesteś już w Hiszpanii, możesz złożyć formularz osobiście w Biurze ds. Cudzoziemców;

• jeśli przebywasz poza Hiszpanią, możesz złożyć wniosek w ambasadzie lub konsulacie hiszpańskim.

Polscy inwestorzy, którzy planują nabycie mieszkania w Hiszpanii, muszą przygotować następujące dokumenty:

1. Numer identyfikacji cudzoziemca (NIE): NIE (Número de Identificación de Extranjero) to hiszpański numer identyfikacyjny dla obcokrajowców, który jest niezbędny do przeprowadzenia wszelkich formalności związanych z zakupem mieszkania w Hiszpanii, takich jak podpisanie aktu notarialnego czy otwarcie konta bankowego.

2. Ważny paszport: podczas zakupu mieszkania w Hiszpanii konieczne jest posiadanie ważnego paszportu. Będzie on wymagany przy podpisywaniu umowy oraz innych formalnościach prawnych. Upewnij się, że Twój paszport jest ważny przez co najmniej sześć miesięcy od planowanej daty zakupu.

3. Potwierdzenie otwarcia konta bankowego: aby sfinalizować zakup mieszkania w Hiszpanii, musisz otworzyć konto bankowe w tym kraju. Konto to będzie używane do przeprowadzania transakcji oraz opłacania wszelkich kosztów związanych z zakupem. Aby otworzyć konto bankowe Twoim obowiązkiem jest przedstawienie ważnego paszportu, numeru NIE oraz potwierdzenia źródła dochodów (np. zaświadczenia z pracy lub wyciągu z konta). 

4. Dokumenty potwierdzające zdolność finansową: w przypadku zakupu mieszkania w Hiszpanii za pomocą kredytu hipotecznego, musisz dostarczyć dodatkowe dokumenty potwierdzające Twoją zdolność finansową - m.in. zaświadczenie o zatrudnieniu z informacją o stanowisku i wynagrodzeniu, PIT za ostatnie 2 lata oraz wyciągi bankowe za ostatnie 6 miesięcy.

5. Akt notarialny: podpisanie aktu notarialnego to kluczowy krok w procesie zakupu nieruchomości. Akt ten jest sporządzany przez notariusza i stanowi dowód na przeniesienie własności nieruchomości.

Podpisanie umowy sprzedaży mieszkania w Hiszpanii to kluczowy etap, który wymaga staranności i zrozumienia procesu:

1. Wybór notariusza: możesz wybrać dowolnego notariusza w Hiszpanii. To on będzie odpowiedzialny za sporządzenie aktu notarialnego oraz zapewnienie, że cały proces jest zgodny z prawem. Zazwyczaj to kupujący dokonuje wyboru notariusza.

2. Przygotowanie dokumentów: przed podpisaniem umowy, zarówno kupujący, jak i sprzedający muszą dostarczyć niezbędne dokumenty, takie jak:

• dowód osobisty (DNI - hiszp. Documento Nacional de Identidad lub paszport),

• dokumenty dotyczące nieruchomości (akt własności, certyfikat energetyczny),

• potwierdzenie braku obciążeń na nieruchomości (nota simple z Rejestru Własności).

3. Podpisanie umowy przedwstępnej (hiszp. Contrato de arras): często przed podpisaniem aktu notarialnego zawiera się umowę przedwstępną, która zabezpiecza transakcję i określa warunki zakupu. Zazwyczaj wymaga ona wpłaty zaliczki przez kupującego.

4. Spotkanie u notariusza: w umówionym dniu obie strony spotykają się u notariusza. Notariusz odczyta treść aktu notarialnego, wyjaśniając wszystkie istotne punkty. Upewni się również, że obie strony rozumieją warunki umowy.

5. Podpisanie aktu notarialnego: po omówieniu i akceptacji warunków, obie strony podpisują akt notarialny. To moment, w którym kupujący dokonuje ostatecznej płatności za nieruchomość oraz otrzymuje klucze do mieszkania.

6. Rejestracja w Rejestrze Własności: po podpisaniu aktu notarialnego notariusz przesyła dokumenty do Rejestru Własności, aby formalnie zarejestrować nowego właściciela nieruchomości. To ważny krok, który zapewnia prawne zabezpieczenie Twojego prawa własności .

7. Koszty związane z podpisaniem umowy: pamiętaj, że oprócz ceny zakupu musisz uwzględnić dodatkowe koszty, takie jak:

• opłaty notarialne (około 0,1% do 0,5% wartości nieruchomości),

• podatki od przeniesienia własności (ITP), które wynoszą od 6% do 10% w zależności od regionu.

Po zakupie mieszkania w Hiszpanii istnieje kilka formalności, które musisz załatwić, aby upewnić się, że wszystko jest zgodne z prawem i że jesteś w pełni zabezpieczony jako nowy właściciel. Oto kluczowe kroki, które powinieneś podjąć:

1. Rejestracja w Rejestrze Własności: po podpisaniu aktu notarialnego (escritura de compraventa) zaleca się dokonanie wpisu nowego właściciela do Rejestru Własności (Registro de la Propiedad). Choć nie jest to obowiązkowe, zapewnia to ochronę prawną Twoich praw do nieruchomości. Koszt rejestracji wynosi zazwyczaj od 0,1% do 0,5% wartości nieruchomości.

2. Zgłoszenie do urzędów podatkowych i rejestracja jako płatnik: musisz zarejestrować się w hiszpańskim urzędzie podatkowym (hiszp. Agencia Tributaria) jako płatnik podatku od nieruchomości (IBI). To ważne, aby uniknąć problemów z opodatkowaniem w przyszłości.

3. Opłacenie podatków: podatek od przeniesienia własności (ITP): W zależności od regionu, podatek ten wynosi od 6% do 10% wartości nieruchomości. Należy go uiścić w ciągu 30 dni od podpisania aktu notarialnego.

4. Przeniesienie umów na media: upewnij się, że wszystkie umowy dotyczące mediów (woda, prąd, gaz) są przepisane na Twoje nazwisko. Możesz to zrobić, kontaktując się z dostawcami usług i przedstawiając im akt notarialny.

5. Ubezpieczenie nieruchomości: rozważ wykupienie ubezpieczenia mieszkania, aby zabezpieczyć się przed ewentualnymi szkodami lub kradzieżą. W Hiszpanii dostępnych jest wiele opcji ubezpieczeniowych dostosowanych do różnych potrzeb.

6. Uregulowanie opłat wspólnotowych: jeśli kupujesz mieszkanie w budynku wielorodzinnym, skontaktuj się z zarządem wspólnoty mieszkaniowej i upewnij się, że wszystkie opłaty są uregulowane oraz że jesteś zarejestrowany jako nowy członek wspólnoty.

7. Konsultacja z prawnikiem: choć wiele formalności można załatwić samodzielnie, warto skonsultować się z prawnikiem specjalizującym się w prawie nieruchomości w Hiszpanii. Prawnik pomoże Ci upewnić się, że wszystkie dokumenty są poprawne i że nie ma żadnych ukrytych problemów prawnych związanych z nieruchomością.

Rezerwacja mieszkania w Hiszpanii zazwyczaj wymaga wpłaty zaliczki, która jest kluczowym elementem procesu zakupu nieruchomości. Wysokość zaliczki wynosi zazwyczaj od 3% do 5% wartości nieruchomości, a w niektórych przypadkach może sięgać nawet 10%.

Choć większość transakcji wymaga zaliczki, niektóre deweloperzy mogą oferować elastyczniejsze warunki rezerwacji, takie jak możliwość wpłaty mniejszej kwoty lub rozłożenie płatności na raty. W tym przypadku kluczowe jest m.in. nasycenie lokalnego rynku - o takie promocje ciężej będzie w regionach inwestycyjnie chłonnych.

Przygotuj się do pierwszych opłat jeszcze przed finalizacją zakupu mieszkania, czytając nasz artykuł Zaliczka a zadatek: różnice i co podlega zwrotowi?

Dla polskich inwestorów planujących zakup mieszkania w Hiszpanii, najpopularniejszą formą finansowania jest kredyt hipoteczny oferowany przez hiszpańskie banki.

Zazwyczaj banki finansują od 60% do 70% wartości nieruchomości dla nierezydentów, a rezydenci mogą liczyć na wyższe finansowanie, nawet do 80%.

Przykładowo, jeśli planujesz zakup mieszkania w Hiszpanii o wartości 300 000 €, jako nierezydent możesz otrzymać kredyt w wysokości do 210.000 € (70% wartości), co oznacza, że musisz dysponować wkładem własnym na poziomie 90 000 €.

Przeczytaj nasz artykuł o kredytach dla obcokrajowców w Polsce i poznaj podstawy ryzyka walutowego przy tego typu zobowiązaniach.

Aby uzyskać kredyt hipoteczny w Hiszpanii, musisz dostarczyć szereg dokumentów, takich jak:

• numer NIE (Número de Identificación de Extranjero) – niezbędny do wszelkich formalności prawnych;

• dokumenty potwierdzające dochody – np. zaświadczenie o zatrudnieniu, zeznania podatkowe oraz wyciągi bankowe;

• historia kredytowa – banki będą chciały ocenić Twoją zdolność kredytową.

W Hiszpanii dostępne są różne opcje oprocentowania kredytów hipotecznych:

• oprocentowanie stałe: pozwala na stabilność miesięcznych rat przez cały okres spłaty;

• oprocentowanie zmienne: zazwyczaj oparte na stawce EURIBOR, co może prowadzić do zmiany wysokości rat w zależności od rynku.

Standardowy okres spłaty kredytu hipotecznego wynosi od 20 do 30 lat.

Posiadanie mieszkania w Hiszpanii wiąże się z różnymi obowiązkami podatkowymi, które warto znać przed podjęciem decyzji o zakupie. Najważniejsze to:

1. Podatek od nieruchomości (IBI - hiszp. Impuesto sobre Bienes Inmuebles): coroczny podatek lokalny, który płacisz na rzecz gminy, w której znajduje się Twoje mieszkanie. Stawka wynosi zazwyczaj od 0,5% do 1,2% wartości katastralnej nieruchomości, co oznacza, że dokładna kwota zależy od lokalizacji i decyzji lokalnych władz. W miastach takich jak Barcelona czy Madryt stawki mogą być wyższe w centrum miasta.

2. Podatek dochodowy od nieruchomości (hiszp. Imputación de Renta Inmobiliaria): jeśli posiadasz mieszkanie, które nie jest Twoim miejscem zamieszkania (np. wynajmowane lub puste), musisz zapłacić podatek dochodowy od nieruchomości. Podatek ten wynosi około 1,1% wartości katastralnej nieruchomości i jest traktowany jako dochód, który hipotetycznie mógłbyś uzyskać z wynajmu.

3. Podatek od zysków kapitałowych (ang. CGT - Capital Gains Tax lub hiszp. Impuesto Sobre las Ganancias de Capital): jeśli zdecydujesz się sprzedać swoje mieszkanie w przyszłości, będziesz musiał zapłacić podatek od zysków kapitałowych. Stawki wynoszą 19% dla pierwszych 6 000 € zysku, a następnie rosną do 21% dla zysków między 6 000 a 50 000 €, 23% dla zysków między 50 000 a 200 000 € oraz do 28% dla zysków powyżej 300 000 €.

4. Podatek od osób niebędących rezydentami: jeśli nie jesteś rezydentem Hiszpanii, ale posiadasz mieszkanie, musisz uiścić podatek dochodowy dla nie-rezydentów. Stawka wynosi 19% dla obywateli UE i 24% dla obywateli spoza UE na dochody uzyskane z wynajmu mieszkania w Hiszpanii.

Miesięczne koszty utrzymania mieszkania w Hiszpanii mogą się znacznie różnić w zależności od lokalizacji, wielkości nieruchomości oraz stylu życia. Kluczowe wydatki, które powinieneś uwzględnić to m.in.:

1. Podatek od nieruchomości (IBI): coroczny podatek lokalny, który wynosi zazwyczaj od 0,5% do 1,2% wartości katastralnej mieszkania. Miesięczna kwota to około 20-100 €, w zależności od lokalizacji i wartości nieruchomości.

2. Opłaty wspólnotowe: jeśli Twoje mieszkanie w Hiszpanii znajduje się w budynku wielorodzinnym, będziesz musiał płacić opłaty wspólnotowe, które mogą wynosić od 50 do 300 € miesięcznie. Średnio w Hiszpanii opłaty te wynoszą około 100 € miesięcznie.

3. Media (woda, prąd, gaz): koszty mediów mogą wynosić od 100 do 200 € miesięcznie, w zależności od zużycia. Warto dodać, że ceny energii wzrosły w ostatnich latach, co wpływa na całkowite wydatki.

4. Ubezpieczenie mieszkania: koszt ubezpieczenia mieszkania to około 200-400 € rocznie, co przekłada się na około 20-33 € w umownych ratach miesięcznych.

5. Inne wydatki i koszty utrzymania: dodatkowe wydatki mogą obejmować konserwację mieszkania oraz ewentualne naprawy. Szacunkowo warto przeznaczyć na to dodatkowe 20-50 € miesięcznie.

Oto przykładowe miesięczne koszty utrzymania mieszkania w Hiszpanii mogą rozkładać się następująco:

Według danych z badania przeprowadzonego przez Instituto Nacional de Estadística (INE), średnie wydatki na mieszkanie i media w Hiszpanii wyniosły w 2023 roku około 10 367 € rocznie, co stanowi około 864 € miesięcznie na rodzinę.

Podatek od zysków kapitałowych przy sprzedaży mieszkania w Hiszpanii to "Impuesto Sobre las Ganancias de Capital". Jest to podatek, który płacisz, gdy sprzedajesz nieruchomość za cenę wyższą niż jej cena zakupu.

Jak działa podatek od zysków kapitałowych w przypadku mieszkania w Hiszpanii?

1. Obliczanie zysku: zysk kapitałowy to różnica między ceną sprzedaży a ceną zakupu nieruchomości. Na przykład, jeśli kupiłeś mieszkanie za 200 000 € i sprzedajesz je za 300 000 €, Twój zysk wynosi 100 000 €.

2. Stawki podatkowe: w Hiszpanii mieszkania są objęte progresywnymi stawkami podatkowymi od zysków kapitałowych i zależą od wysokości osiągniętego zysku:

• 19% dla pierwszych 6 000 € zysku,

• 21% dla zysku między 6 000 € a 50 000 €,

• 23% dla zysku powyżej 50 000 €.

3. Zasady dla rezydentów i nierezydentów: dla rezydentów w Hiszpanii, podatek ten jest wliczany w ogólny podatek dochodowy (IRPF). Dla nierezydentów z kolei stawka wynosi stałe 19% dla obywateli UE i 24% dla obywateli spoza UE.

4. Ulgi i zwolnienia:

• zwolnienie dla głównej rezydencji: jeśli sprzedajesz swoje główne miejsce zamieszkania (hiszp. vivienda habitual) i mieszkałeś tam przez co najmniej trzy lata, możesz być zwolniony z płacenia tego podatku;

• osoby powyżej 65. roku życia: osoby powyżej 65. roku życia mogą również skorzystać ze zwolnienia z tego podatku przy sprzedaży swojej głównej rezydencji, niezależnie od reinwestycji uzyskanych środków;

• reinwestycja zysków: możesz także obniżyć podatek, jeśli reinwestujesz uzyskane środki w inne mieszkanie w Hiszpanii w określonym czasie.

5. Obowiązek zgłoszenia: musisz zgłosić podatek od zysków kapitałowych w ciągu czterech miesięcy od daty sprzedaży swojego mieszkania w Hiszpanii.

Tak, możesz wynająć swoje mieszkanie w Hiszpanii, nawet jeśli nie jesteś rezydentem. Wiąże się to również z pewnymi przywilejami, ale i obowiązkami. Pamiętaj o uzyskaniu odpowiednich licencji, przestrzeganiu przepisów oraz terminowym składaniu deklaracji podatkowych.

1. Wynajem krótkoterminowy: jeśli planujesz wynajmować swoje mieszkanie w Hiszpanii na krótszy okres (np. turystom), będziesz potrzebować licencji turystycznej (hiszp. Licencia de Apartamento Turístico). Uzyskanie tej licencji wymaga zgłoszenia się do lokalnego urzędu i spełnienia określonych wymagań dotyczących nieruchomości.

2. Wynajem długoterminowy: w przypadku wynajmu długoterminowego (na okres dłuższy niż 12 miesięcy) nie potrzebujesz licencji turystycznej, ale umowa najmu musi spełnia warunki prawa hiszpańskiego (czyli np. nie może być to przedruk umowy z Polski).

3. Obowiązki podatkowe: jako nierezydent musisz płacić podatek dochodowy od przychodów uzyskanych z wynajmu. Stawka wynosi 19% dla obywateli krajów UE i 24% dla obywateli spoza UE. Musisz również składać kwartalne deklaracje podatkowe (hiszp. Model 210) dotyczące dochodów z najmu. Oprócz podatku dochodowego, jako właściciel mieszkania w Hiszpanii musisz również płacić coroczny podatek od nieruchomości (IBI), który jest ustalany przez lokalne władze.

4. Wydatki związane z wynajmem i możliwość odliczenia kosztów: możesz odliczyć wydatki związane z utrzymaniem mieszkania w Hiszpanii, takie jak koszty remontów czy zarządzania, co może obniżyć Twój podatek dochodowy. Ważne jest, aby mieć odpowiednie faktury potwierdzające te wydatki.

5. Wymagania dotyczące wynajmu i zgodność z przepisami: upewnij się, że Twoje mieszkanie w Hiszpanii spełnia lokalne przepisy dotyczące wynajmu, w tym normy dotyczące bezpieczeństwa i komfort (m.in. wyłączniki różnicowoprądowe, czujniki dymu oraz gaśnice, systemy wentylacyjne etc.).

Wynajem krótkoterminowy mieszkań w Hiszpanii to popularna forma inwestycji, ale wiąże się z przestrzeganiem określonych zasad i regulacji. Kluczowe z nich to:

1. Regulacje lokalne i brak jednolitej normy krajowej: w Hiszpanii mieszkania nie są objęte ogólnokrajową regulacją wynajmu krótkoterminowego. Każda wspólnota autonomiczna ma swoje własne przepisy, a niektóre miasta mogą wprowadzać dodatkowe regulacje. Na przykład w Barcelonie i Madrycie obowiązują szczególne zasady dotyczące wynajmu turystycznego, które mają na celu kontrolowanie liczby wynajmowanych mieszkań.

2. Obowiązek rejestracji: wszystkie mieszkania w Hiszpanii przeznaczone do wynajmu krótkoterminowego muszą być zarejestrowane w odpowiednim rejestrze turystycznym danej wspólnoty autonomicznej. Niezarejestrowanie w Hiszpanii mieszkania inwestycyjnego może skutkować karami finansowymi. Na przykład w Katalonii wymagana jest rejestracja w Rejestrze Turystycznym (hiszp. Registro de Turismo) przed rozpoczęciem wynajmu.

3. Wymagana dokumentacja: jako właściciel mieszkania w Hiszpanii musisz przygotować odpowiednie dokumenty, takie jak:

• dowód własności,

• tzw. certyfikat habitacyjny (hiszp. Certificado de Idoneidad) - dokument, który potwierdza, że mieszkanie spełnia określone normy dotyczące bezpieczeństwa, komfortu oraz jakości.

• licencja turystyczna (jeśli jest wymagana).

4. Normy dotyczące bezpieczeństwa i komfortu: mieszkania w Hiszpanii muszą spełniać określone normy dotyczące bezpieczeństwa, komfortu oraz jakości. Obejmuje to m.in. odpowiednie wyposażenie, dostęp do mediów oraz spełnienie standardów sanitarno-epidemiologicznych.

5. Ograniczenia czasowe i czas wynajmu: w niektórych regionach mogą obowiązywać ograniczenia dotyczące maksymalnego czasu wynajmu krótkoterminowego. Na przykład w Walencji wynajem krótkoterminowy jest dozwolony na okres nieprzekraczający 10 dni dla jednego najemcy.

6. Obowiązki podatkowe: jako właściciel mieszkania w Hiszpanii wynajmowanego krótkoterminowo, musisz płacić podatek dochodowy od przychodów uzyskanych z wynajmu.